AS 13

- Żaneta podaj tą piłkę Karolinie. - krzyknęły dziewczyny.

- Karolina!! -  kopnęła piłkę w moją stronę.

Miałam idealną sytuację sam na sam z bramkarzem. Podanie, strzał i GOOL!
- Dziewczyno jesteś wielka!
- To rewanż uważam za udany. Za rok w tym samym miejscu.

- Oczywiście w końcu pokonałyśmy chłopaków.
- Karolina! - zawołał mnie Bartek z końca boiska.
- Dzięki wam. Lecę. Pa dziewczyny i chłopaki.
- Nara.
Pobiegłam do Bartka.

- No ja nie wiem, ale ty to powinnaś piłkę kopać.

- Ee tam. Nauki brata nie poszły w las.
- Widać.
- Chciałeś coś ode mnie?    

- A tak. Nie poszłabyś z nami na basen? W ramach wieczornego treningu?
- Wszyscy idziecie?
- Piotrek i Zbyszek mają potem do nas dojść? To co?
- Mogę pójść. O której?

- Tak za 3 godziny. Zbiórka na dole.
- Będę.

- Lecę, muszę przekazać trenerowi,że się zgodziłaś.

- Oczywiście.
Wzięłam długi prysznic.Pomalowałam paznokcie na fioletowo. W między czasie sprawdziłam e-maila .
Miałam kilka wiadomości, ale jedna szczególnie mnie zaskoczyła. Była od dziewczyny o imieniu Lena Staszewska.

" Dzień Dobry. Miałabym dla Pani pewną propozycję.

Chciałabym żeby Pani wzięła udział w moim pokazie mody 

w Paryżu pod koniec sierpnia tego roku.

Wiem, że może nie mieć Pani czasu przed Olimpiadą,

więc proszę o odpowiedź po tym ważnym dla sportowców wydarzeniu 

Zostawiam mój numer telefonu: 666-548-272

Będzie mi miło jeżeli się Pani zgodzi.

                                              Projektantka

                                                       Lena Staszewska." 

" Dziękuję za propozycję,ale wydaje mi się że nie mam takiego 

rozeznania w madowej branży .

Proszę mi dać czas na zastanowienie się do 09.08.2012.

                                                        Karolina Matusiak." 

 Prawie zbliżał się godzina zbiórki. Chwyciłam za torbę i ruszyłam do holu.

- Wszyscy już są? - zapytałam Bartka.

- Nie, czekamy jeszcze na Winiarskiego i  Jarosza.

- Dostałam propozycję wyjazdu do Paryża.

- Super. Kiedy?

- Po Olimpiadzie.

- Co ty tam będziesz robić?

- Chodzić po wybiegu. Jakiś młoda projektantka zaproponowała mi wzięcie udziału w jej pokazie.

- Już się zdecydowałaś?
- Nie, jeszcze nie.
- Kurek możemy iść. Spóźnieni już przyszli. - powiedział Możdżonek.

Dzień był słoneczny i ciepły. Przyjście na basen minęło mi w towarzystwie Ignaczaka i Wniara opowiadających kawały o blondynkach. Oczywiście na początku mnie przepraszali.

- Na koniec Panowie też powiem wam kawał.
- Dawaj.

- Dlaczego kawały o blondynkach są takie krótkie?

- Nie mam pojęcia.- przyznał Winiar.
- Żeby mężczyźni mogli je zrozumieć.
Rozdzieliliśmy się przy wejściu do szatni. Przebrałam się w mój strój kąpielowy i wyszłam z szatni. Na całym obiekcie nie było ani jednej żywej duszy oprócz jednego ratownika.
- Ładny strój.- odezwał się głos za moimi placami.
- Co ty tu robisz? Miałeś do nas dojść.

- Właśnie doszedłem. Jestem pod ogromny wrażeniem twojej figury. Może wypróbowalibyśmy zjeżdżalnię? - zaproponował Bartman.
- Nie dzięki.
- Choć, co ci szkodzi?

-  O nic.
- No widzisz. - chwycił mnie za rękę i pociągnął w stronę zjeżdżalni.
- Wypróbujemy tą najdłuższą.
- O nie! Ja z tego nie zjadę.

- Spokojnie. Zawsze, możemy zjechać razem.
Weszliśmy po schodach. Kiedy znaleźliśmy się na samej górze to reszta chłopaków weszła na basen.

- Ej.Co oni robią? - zapytał zdziwiony Kubiak.
- Dziku oni tylko sobie zjadą jeden po drugom ze zjeżdżalni. - powiedział Piotrek.

- Ja mam pewne obawy do tego, jeden po drugim.
- Dlaczego?
- Co wy Zbyszka nie znacie? Przecież to jest idealna okazja, żeby ją trochę poodtykać.

Perspektywa Piotrka:
- Niech ją tylko spróbuje dotknąć. - powiedziałem.
Chłopaki popatrzyli na mnie za zdziwieniem. Na jej twarzy malował się najładniejszy, jak dla mnie uśmiech, ale wymieszany z zakłopotaniem. Na chwilkę zniknęli nam z oczu, a następnie znaleźli się w basenie. Wyszli z basenu i rozdzieli się. Wtedy nerwy mi puściły i wepchnąłem atakującego do najgłębszego basenu.

- Piotrek! - zawołał Bartek.
- Co ty wyprawiasz? - powiedział Żygadło, który płyną obok miejsca gdzie wrzuciłem atakującego.

Z perspektywy Karoliny:

Relaksowałam się w ciepłej wodzie z bąbelkami, myśląc o dziwnym zachowaniu Nowakowskiego. Z rozmyśleń wyrwała mnie dziewczyna która weszła do dżakuzji. Miała brązowe włosy, niebieskie oczy. Była mniej więcej w moim wieku.

- Mało ludzi dzisiaj na basenie.- zagadała do mnie.

- Tak. Bardzo się zdziwiłam, jak weszłam.
- Wydawało mi się, że widziałam Bartka Kurka, ale to pewnie jakieś zwidy.

- Może się Pani nie wydawało.- uśmiechnełam się.

- Przepraszam, nie przedstawiłam się. Jestem Kinga.

- Karolina.
- Myślisz, że to był on?
- Może.- za jej plecami pojawił się Bartek, zmierzając w moją stronę .

- Karolina musimy się zbierać. Zrobiło się niefajnie i chłopki już poszli.

Dziewczynie szczęka opadła z wrażenia.
- Jasne już idę. Miło było cię poznać. Cześć.
- Cześć. - wyjąkała.

- O co chodziło z tym "zrobiło się nie fajnie"?

- Chłopaki się posprzeczali. Czekam na ciebie przed basenem.

Przebrałam się najszybciej jak umiałam, związałam włosy w kucyk i wyszłam przed budynek. Z Bartkiem czekał jeszcze Piotrek i Marcin.

- Możemy ruszać. - powiedziałam wskakując Bartkowi na barana.

- Karolina, ile razy mam ci mówić żebyś tak więcej nie robiła?
- Milion pięćset sto dziewięćset. Idziemy do parku?
- Tak, chodźmy.
- Przyda się nam uzupełnić energię. - poparł mnie Magneto.

Po drodze wstąpiliśmy do lodziarni. Chłopacy zamówili po cztery kuliki, a ja tylko dwie.
- Co tak mało?
- Muszę trochę ograniczyć słodycze .
- Weź przestań świetnie wyglądasz. Co nie Piotrek? - zapytał Możdżonek środkowego.
Piotrek zmierzył mnie wzrokiem.
- Tak, świetnie wygląda.- powiedział jakby od niechcenia.

- Sorry chłopaki, ale muszę wracać. Muszę dopisać pewnej osobie na e-maila.

- Gdzie już idziesz?- zaniepokoił się Bartek.

-  Bartek już się zdecydowałam. - pędem ruszyłam do hotelu. Do pokoju wpadłam cała spocona i zdyszana . Włączyłam komputer i napisałam jeszcze raz do Leny.

" To jeszcze raz ja. Zgadzam się! 

Mogę przylecieć zaraz po ostatnim meczu

siatkarz na Olimpiadzie.

Zostawiam mój telefon: 728-534-986."

Wysłałam e- maila i wzięłam kąpiel. Dokończyłam książkę pt. "Tam gdzie rosną dzikie astry" i poszłam spać.

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Przeczytałeś? Zostaw komentarz po sobie. To naprawdę motywuje!


I oto 13 :) ( dla mnie trochę pechowa :P )
Wiem ,że czekacie na to aż Karolina zejdzie się z Piotrkiem .
Niestety musicie się uzbroić w cierpliwość. 
Mam jeszcze pewne nikczemne plany co do Karolki. 
A co do samego 13 rozdziału . 
Pewnie zauważyliście , że trochę podkoloryzowałam Spalę , ale to na rzecz  opowiadania. 
Spodziewajcie się 14 za kilka dni :) 
Miłego czytania.